德语格林童话31：渔夫和他的妻子.docx

德语格林童话31：渔夫和他的妻子”Nu,” sd de Mann, ”du bruukst nich so veel Wrd to maken, eenen Butt, de spreken kann, hadd ik doch wol swemmen laten.” Mit des sett”t he em wedder in dat blanke Water, do güng de Butt to Grund und leet enen langen Strypen Bloot achter sik. So stünn de Fischer up un güng nach syne Fru in”n Piputt. ”Mann,” sd de Fru, ”hest du hüüt niks fungen?” ”Ne,” sd de Mann, ”ik füng enen Butt, de sd, he wr en verwünschten Prins, da hebb ik em wedder swemmen laten.” ”Hest du dy denn niks wünschd?” sd de Fru. ”Ne,” sd de Mann, ”wat schull ik my wünschen?” ”Ach,” sd de Fru, ”dat is doch wel, hyr man jümmer in”n Piputt to waanen, dat stinkt un is so eeklig: du haddst uns doch ene lüttje Hütt wünschen kunnt. Ga noch hen un roop em: segg em, wy whlt ”ne lüttje Hütt hebben, he dait dat gewi.” ”Ach,” sd de Mann, ”wat schull ich door noch hengaan?” ”I,” sd de Fru, ”du haddst em doch fungen, un hest em wedder swemmen laten, he dait dat gewi. Ga glyk hen.” De Mann wull noch nicht recht, wull awerst syn Fru ook nicht to weddern syn un güng hen na der See. As he door khm, wr de See gan gron un geel un goor nich mee so blank. So güng he staan und sd ”Manntje, Manntje, Timpe Te, Buttje, Buttje in der See,myne Fru de Ilsebillwill nich so, as ik wol will.”Do khm de Butt answemmen un sd ”na, wat will se denn?” ”Ach,” sd de Mann, ”ik hebb di doch fungen hatt, nu sd myn Fru, ik hadd my doch wat wünschen schullt. Se mag nich meer in”n Piputt wanen, se wull geern ”ne Hütt.” ”Ga man hen,” sd de Butt, ”se hett se all.” Do güng de Mann hen, un syne Fru seet nich meer in”n Pi putt, dar stünn awerst ene lüttje Hütt, un syne Fru seet vor de Dhr up ene Bnk. Da nhm syne Fru em by de Hand un sd to em ”kumm man herin, süh, nu is dar doch veel beter.” Do güngen se henin, un in de Hütt was een lüttjen VrpIatz un ene lüttje herrliche Stuw un Kamer, wo jem eer Beed stünn, un Kk un Spysekamer, allens up dat beste mit Gerdschop pen, un up dat schnnste upgefleyt, Tinntüüg un Mischen, wat sik darin hrt. Un achter was ook en lüttjen Hof mit Hnern un Aanten, un en lüttjen Goorn mit Grnigkeiten un Aaft. ”Süh,” sd de Fru, ”is dat nich nett?” ”Ja,” sd de Mann, ”so schall”t blywen, nu whl wy recht vergngt lewen.” ”Dat whl wy uns bedenken,” sd de Fru. Mit des eeten se wat un güngen to Bedd. So güng dat wol ”n acht oder veertein Dag, do sd de Fru ”hr, Mann, de Hütt is ook goor to eng, un de Hof un de Goorn is so kleen: de Butt hadd uns ook wol een grtter Huus schenken kunnt. Ich much woll in enem grooten stenern Slott wanen: ga hen tom Butt, he schall uns en Slott schenken.” ”Ach, Fru,” sd de Mann, ”de Hütt is jo god noog, wat whl wy in”n Slott wanen.” ”I wat,” sd de Fru, ”ga du man hen, de Butt kann dat jümmer doon.” ”Ne, Fru,” sd de Mann, ”de Butt hett uns eerst de Hütt gewen, ik mag nu nich all wedder kamen, den Butt muchd et vrdreten.” ”Ga doch,” sd de Fru, ”he kann dat recht good und dait dat geern; ga du man hen.” Dem Mann wr syn Hart so swoor, un wull nich; he sd by sik sülwen ”dat is nich recht,” he güng awerst doch hen. As he an de See khm, wr dat Water gan vigelett un dunkelblau un grau un dick, un goor nich meer so grn un geel, doch wr”t noch still. Do güng he staan un sd ”Manntje, Manntje, Timpe Te, Buttje, Buttje in der See,myne Fru de Ilsebillwill nich so, as ik wol will.””Na wat will se denn?” sd de Butt. ”Ach,” sd de Mann half bedrft, ”se will in”n groot stenern Slott wanen.” ”Ga man hen, se stait vr der Dhr,” sd de Butt. Da güng de Mann hen un dachd, he wull na Huus gaan, as he awerst daar khm, so stünn door ”n grooten stenern Pallast, un syn Fru stünn ewen up de Trepp und wull henin gaan: do nhm se em by de Hand und sd ”kumm man herein.” Mit des güng he mit ehr henin, un in dem Slott wr ene grote Dehl mit marmelstenern Asters, und dar wren so veel Be deenters, de reten de grooten Dren up, un de Wende wren all blank un mit schne Tapeten, un in de Zimmers luter gollne Sthl und Dischen, un krystallen Kroonlüchters hüngen an dem Bhn, un so wr dat all de Stuwen und Kamers mit Foot deken: un dat i”iten un de allerbeste Wyn stünn up den Dischen, as wenn se breken wullen. Un achter dem Huse wr ook”n grooten Hof mit Peerd- und Kohstall, un Kutschwagens up dat allerbeste, ook was door en grooten herrlichen Goorn mit de schnnsten Blomen un fyne Aaftbmer, un en Lustholt wol ”ne halwe Myl lang, door wren Hirschen un Reh un Hasen drin un allens, wat man sik jümmer wünschen mag. ”Na,” sd de Fru, ”is dat nun nich schn?” ”Ach ja,” sd de Mann, ”so schallt”t ook blywen, nu whl wy ook in das schne Slott wanen un whl tofreden syn.” ”Dat whl wy uns bedenken,” sd de Fru, ”un whlen”t beslapen.” Mit des güngen se to Bedd. Den annern Morgen waakd de Fru to eerst up, dat was jüst Dag, un seeg uut jem ehr Bedd dat herrliche Land vr sik liggen. De Mann reckd sik noch, do stdd se em mit dem Ell bagen in de Syd und sd ”Mann, sta 。